Սևանա լճի ավազանը իրենից ներկայացնում է լեռնաշղթաներով պարփակված եռանկյունաձև, հսկայական գոգավորություն, որը ձգվում է հյուսիս-արևմուտքից հարավ-արևելյան ուղղությամբ: Սևանա լիճը շրջապատում են հարավից՝ Վարդենիսի, արևմուտքից՝ Գեղամա, հյուսիս-արևմուտքից և հյուսիսից՝ Փամբակի, հյուսիսից և հյուսիս-արևելքից՝ Արեգունի, արևելքից՝ Սևանի լեռնաշղթաները, որոնց բարձրությունները ծովի մակարդակից տատանվում են 2200-3800 մ տիրույթում, իսկ լճի մակարդակից բարձր են 300-1800 մ։ Միայն լճի հյուսիս-արևմտյան հատվածում՝ Սևան քաղաքի մոտ է ավազանի ջրբաժան գծի բարձրությունը իջնում մինչև լճի մակարդակին։ Հենց այդտեղից էլ սկիզբ է առնում Սևանից սկսվող միակ գետը՝ Հրազդանը։

Մինչև ջրի մակարդակի իջեցումը լճի հյուսիս-արևմտյան մասում գտնվում էր հայտնի Սևանի կղզին՝ 63 մ բարձրության և 0.3 կմ² տարածքով, որը հետագայում ջրի մակարդակի իջեցման հետևանքով (1955 թ-ից) վերածվեց թերակղզու, որի արևելյան մասը մի ժայռապատ 1982.3 մ բարձրությամբ բարձունք է ։

Սևանա լճի ավազանն ունի մայրցամաքային լեռնատափաստանային կլիմա՝ սառը և ձնառատ ձմեռային սեզոններով ու ջերմ, արևոտ ամառային սեզոններով: Գարնանային և աշնանային եղանակային սեզոնները կարճ են: Սևանա լճի ավազանն ենթարկվում է ինտենսիվ արևային և ուլտրամանուշակագույն ճառագայթման, օրվա ընթացքում դիտվում են ջերմաստիճանի զգալի տատանումներ, երբեմն ուժեղ քամիների ուղեկցությամբ, որոնք և ձևավորում են Սևանա լճի ջրհավաք ավազանի կլիման: Արևային ժամերի քանակը տարեկան տատանվում է 2600–2800–ի միջև:

Սևանա լճի ավազանի տարբեր հատվածներ աչքի են ընկնում տարբեր կլիմայական պայմաններով: Լճի մակերեսին ջրի միջին ջերմաստիճանը ամռանը (հուլիս-օգոստոս) լինում է 19°-20°C: Առանձին շոգ տարիների ջրի ջերմաստիճանը հասնում է մինչև 23°-24°C: Ձմռանը լճի մակերևույթը մասամբ սառցակալում է։ Հազվադեպ, առանձնապես ցուրտ ձմեռներին Սևանա լիճն ամբողջապես սառցակալում է:

Լճի ջրհավաք ավազանում մթնոլորտային տեղումները միջինում կազմում են 500-600 մմ:

Սևանա լճի ընդհանուր ջրհավաք ավազանի տարածքը կազմում 4891 կմ², ջրբաժան գծի ընդհանուր երկարությունը` մոտ 400 կմ, հայելու մակերեսը` մոտ 1270 կմ²։

Սևանա լիճ են թափվում 28 գետ և գետակ, 2 մեծ աղբյուր (Լճավան և Լիճք), որոնցից 4-ը` Փոքր Սևան, մյուսները` Մեծ Սևան:

Սևանա լճի ջրային բալանսում կարևոր դեր են խաղում Արփա-Սևան (48 կմ)  և Որոտան-Արփա (21,6 կմ) թունելները (գործարկվել են համապատասխանաբար 1981 և 2004 թվականներից), որոնք Արփա և Որոտան գետերի ջուրը հասցնում են Սևանա լիճ:

Լճից դուրս է գալիս մեկ գետ` Հրազդանը: Այսօր այս գետը վերածվել է ջրանցքների և ջրատարների մի համակարգի, որով հոսում է Սևանա լճից ոռոգման նպատակներով վերցված ջուրը:

Սևանա լճի ավազանը ամբողջությամբ գտնվում է Գեղարքունիկի մարզում: Մարզը սահմանակից է ՀՀ Տավուշի (հյուսիսում), Կոտայքի և Արարատի (արևմուտքում) և Վայոց Ձորի մարզերին (հարավում), ինչպես նաև Ադրբեջանին (արևելքում): Մարզն իր մեջ ներառում է 5 քաղաք` Գավառ, Ճամբարակ (նախկին` Կրասնոսելսկ), Մարտունի, Սևան, Վարդենիս և 87 գյուղական բնակավայրեր: Մարզկենտրոնն է Գավառ քաղաքը: Գեղարքունիքն ամենախոշոր մարզն է ըստ տարածքի և զբաղեցնում է ՀՀ տարածքի 18 %-ը: Մարզում բնակվում է 238.000 մարդ:

Մարզի տարածքում է գտնվում «Սևան Ազգային պարկը»` (կազմավորվել է 1978 թ-ին), որի տարածքը «Սևանա լճի մասին» ՀՀ օրենքով (15-ը մայիսի 2001 թ.) ամբողջությամբ մտել է Սևանի էկոհամակարգի Կենտրոնական գոտու մեջ։ Սևան ազգային պարկի տարածքը բաժանվում է 4 տարածքագործառնական գոտիների՝ արգելոցներ, արգելավայրեր, ռեկրեացիոն, տնտեսական

Պարկի տարածքում կա 4 արգելոց՝ «Նորաշենի», «Լիճք-Արգիչի», «Գիլլի» և «Արտանիշի», 2 արգելավայրեր՝ «Գավառագետի» և «Գիհի-կաղնուտային ռելիկտային»։ Ռեկրեացիոն գոտում գործում են հանգստյան տներ, հյուրանոցներ, հանգստի կազմակերպման անհատական օբյեկտներ: Տնտեսական գոտին ընգդրկում է ձկնային և անտառային տնտեսությունները: